دوستی پسر و دختر

روابط به اصطلاح افلاطونی ( رابطه ای عاطفی میان مرد و زن که عامل جنسی در آن نقشی ندارد ) در میان جوانان کاملا متداول است . یک پسر جوان 17 ساله میگوید : « با دخترها راحت تر میتونم حرف بزنم چونکه آنها حساس تر هستند و با آدم بیشتر همدردی میکنند . » بعضی دیگر از جوانان میگویند که این نوع دوستی ها به آنها کمک میکند تا شخصیت کامل تری را در خود پرورش دهند .

کتاب مقدس مردان  جوان را ترغیب میکند که « زنان جوان را مثل خواهران خود دانسته با کمال عفت با آنان رفتار نمائید . » چنانچه شخصی مطابق این اصل عمل کند ، حقیقتا میتواند از رابطه ای پاک و سالم و صمیمی با اشخاصی از جنس مخالف برخوردار شود . 

دوستی افلاطونی که در ابتدا بدان اشاره شد غالبا شبه رابطه ای عاشقانه و یا طریقی می باشد به منظور جلب توجه شخصی از جنس مخالف ؛ لیکن بدون هیچگونه تعهدی . اما از آنجائیکه احساسات اشخاص در مورد یکدیگر براحتی عوض میشود ، احتیاط امری ضروری میگردد . دکتر ماریون هیلیارد ، هشدار میدهد و میگوید : « دوستی و رفاقتی ساده ممکن است به طور غیر مترقبه و ناگهانی تبدیل به چنان عشق و شهوت کورکورانه ای گردد که دیگر نتوان جلوی آنرا گرفت . »  

معاشرت صمیمی

معاشرت صمیمی بیش از حد با جنس مخالف میتواند نتایج اسفناکتری در بر داشته باشد . دختری برخی از مشکلات عاطفی خود را با دوست پسرش در میان گذاشت ، آن پسر سعی کرد وی را تسلی دهد ولی چیزی نگذشت که آن دو شروع به نوازش عاشقانه یکدیگر کردند ، نتیجه این عمل آنها چه بود ؟

عذاب وجدان و داشتن احساس بد نسبت به یکدیگر . برخی دیگر از جوانان که در چنین موقعیتی قرار گرفته اند رابطه جنسی برقرار کرده اند . در سنجشی که از طرف نشریه « روانشناسی امروز » بعمل آمده است ، آشکار میگردد که « دوستی تقریبا نیمی از پاسخ دهندگان ( 49 درصد ) به رابطه جنسی ختم شده است . » در واقع ، حدودا یک سوم ( 31 درصد ) از این جوانان گفتند که در ماه گذشته ، با دوست خود رابطه جنسی برقرار کرده اند . 

حال اگر دختر و پسری بگویند ما فقط  با هم دوست هستیم و امکان ندارد که رابطه ای عاشقانه داشته باشیم و با وجود احتیاطهای لازم ، باز هم احساس عشق در شخص مقابل بوجود آید آنوقت چه باید کرد ؟ « حقیقت را به او بگو » و موضع و احساس خودت را برای او مشخص کن . بقول معروف که میگوید : « شخص زیرک بلا را می بیند و خویشتن را مخفی میسازد . »   

بنابراین اگر دوستی سالم و صمیمی دختر و پسر بجای خطرناکی رسید و میدانیم که عواقب بدی هم خواهد داشت ، باید این رابطه را کم سپس عقب نشینی نمود و یا موضوع را با یکدیگر در میان گذاشت تا این دوستی پاک و سالم به یک شکست عاطفی تبدیل نشود . 

آلن لوی مک گینیز ، در کتاب خود تحت عنوان « عوامل دوستی » جوانان را نصیحت میکند و چنین مینویسد : « زیاد به خودت اعتماد نکن » احتیاط کن . شاید بهتر باشد معاشرت خود را به فعالیتهای جمعی محدود کنی ، فعالیتهایی که نظارت مناسب بر آنها به عمل می آید . 

از ابراز احساسات ناشایست و تنها بودن در موقعیتهای عاشقانه ، اجتناب کن وقتی با مشکلی مواجه میشوی ، عوض اینکه آنرا با جوانی از جنس مخالف (حتی اگر دوست بسیار مورد اعتماد و سالم تو نیز باشد ) در میان بگذاری با والدینت و یا اشخاص مسن تر از خودت در میان بگذار . 

پس نتیجه این موضوع این است که « دل ما میتواند متقلب و کور » باشد و نگذارد تا ما به انگیزه واقعی خودمان پی ببریم .