فرزندان ، مادر و پدر خود را حرمت دارید. باشد که محبت و غیرتی بیش از پیش در قلبمان داشته باشیم.
فرزندان میراث پرارزشی برای والدین هستند. ولی با این تصور که هیچ تضمینی برای موفقیت آنها در آینده وجود ندارد، خرج بار آوردن آنان را فشار مالی اضافه به حساب نیاورید ! بدیهی است که بزرگ کردن فرزندان تا وقتیکه آنها بتوانند گلیمشان را از آب بیرون بکشند، نفع مالی به همراه ندارد که هیچ، مستلزم مخارج زیادی نیز میباشد. بنابراین، درست همانطور که رسیدگی به ارثی پرارزش مستلزم برنامهریزیی خوب است، موفقیت پدر و مادر نیز به برنامهریزی خوب و مرتب آنان بستگی دارد.
آروزی همهٔ والدین این است که فرزندانشان شروع خوبی در زندگی داشته باشند. هرچند ممکن است در این دنیا وقایع ناخوشایند و حتی بسیار غمانگیزی پیش بیاید، اما والدین میتوانند تا حد زیادی از فرزندان خود محافظت کنند. حال میخواهیم در اینجا چند مورد را بررسی کنیم.
والدینی که به فرزندان خود توجهی واقعی نشان میدهند
وِرنِر Verner میگوید، والدینش به جای آنکه دست روی دست بگذارند، بسیار کنجکاو بودند که بدانند در مدرسه دقیقاً چه میگذرد. «من از پیشنهاداتی که پدر و مادرم به من دادند خیلی متشکرم، و خوب میدیدم که چطور به من توجه دارند و از من حمایت میکنند. آنها والدین خیلی قاطع ای بودند، از طرفی میدانستم که دوستیشان، دوستی واقعی است.» فرانسیسکو Fransiscoو اینِز،Inez پدر و مادر اِوا، Ewa وقتی دیدند درس و مشقهای دخترشان باعث افسردگی و بیخوابی او شده است، وقت زیادی را برای دخترشان صرف کردند و کمکش کردند تا تعادل روانی و روحانی خود را باز یابد.
چگونه فرانسیسکو و اینِز از فرزندانشان محفاظت کردند و آنان را برای سنین بزرگسالی آماده ساختند؟ این والدین بامحبت، فرزندانشان را از همان خردسالی وارد کارهای روزانهٔ خویش کردند. آنان به جای آنکه تنها به معاشرت با دوستان بزرگسال خود بپردازند، همهجا فرزندانشان را هم با خودشان میبردند. در این میان از روی محبتی که به پسر و دختر خود داشتند به آنان راهنمائیهای لازم را هم میدادند. اینِز میگوید: «ما به آنان یاد دادیم که به کارهای خانه رسیدگی کنند، مقتصد باشند، و از لباسهای خود مراقبت کنند. همینطور به آنها کمک کردیم تا شغلی برای آینده خود انتخاب کنند و تعادلی میان مسئولیتها و امور روحانیشان بدست آورند.»
چقدر مهم است که فرزندانتان را خوب بشناسید و به آنها راهنمائیهای لازم را بدهید! سه مورد مهم را چنین میتوان برشمرد: ( ۱) به فرزندان خود کمک کنید تا شغلی مناسب برای آیندهٔ خود برگزینند؛ ( ۲) آنان را برای مقابله با فشارهای عاطفیی که در مدرسه و محیط کار با آن روبرو میشوند آماده کنید؛ ( ۳) به آنها نشان دهید که چگونه میتوانند نیازهای روحانی خود را برآورده سازند.
به آنها در انتخاب شغلی مناسب کمک کنید
شغلی که فرزندتان انتخاب میکند هم بر وضع مالی او تأثیر خواهد داشت و هم وقت زیادی از وی خواهد گرفت، از این رو، هنگام تربیت فرزندتان باید علائق و استعدادهای او را نیز مد نظر قرار دهید. از آنجایی که هیچ فرد باوجدانی نمیخواهد سربار دیگران باشد، والدین باید با جدیت تمام فرزند خود را آماده کنند تا در آینده بتواند خود و خانوادهٔ خویش را تأمین کند. آیا پسر و یا دختر شما برای آنکه از زندگی متوسط و در عین حال مرفهی برخوردار باشد، نیاز به یادگیری حرفهای دارد؟ شما والدینِ باتوجه باید به طور مستمر کوشش کنید تا به فرزندتان خصوصیاتی از قبیل، وظیفهشناسی، رغبت به آموختن، و با دیگران کنار آمدن را بیاموزید.
به مورد نیکول Nicole توجه کنید. وی چنین تعریف میکند: «پدر و مادرم مرا با خودشان سر کار میبردند. آنها به من پیشنهاد کردند که با کسب کار و پولی که بدست میآورم میتوانم درصدی از مخارج خانه را بپردازم، و باقی آن برای پولتوجیبی و یا پسانداز خودم نگهدارم. این کار آنها، حس مسئولیت را در من بوجود آورد که بعدها در زندگی خیلی به دردم خورد.»
فراموش نکنیم که در زندگی غیر از کار و کسب و پول درآوردن چیزهای دیگری نیز وجود دارند که بسیار پراهمیت هستند. من کتابی را میخواندم که مورد حرص و طمع موضوعی را مطرح میکرد ، در جایی نوشته بود که تمرکز کردن در باره چگونه باید زیست کرد را در اشخاص بسیار جاهطلب عموماً حالت نارضایتی بوجود میاورد ، و عاقبت نیز به این نتیجه میرسند که کارهایشان «در پی باد زحمت کشیدن است.»
چقدر بهتر است که والدین به جای آنکه فرزندانشان را به کسب مقام و یا دارایی ترغیب کنند، بدیشان کمک کنند تا این حکمت را بیاموزند و دریابند که : «دنیا را و آنچه در دنیا است دوست مدارید زیرا اگر کسی دنیا را دوست دارد محبّت پدر در وی نیست. زیرا که آنچه در دنیاست از شهوت جسم و خواهش چشم و غرور زندهگانی از پدر نیست بلکه از جهان است. و دنیا و شهوات آن در گذر است لکن کسیکه به ارادهٔ خدا عمل میکند تا بأبد باقی میماند. »
چگونه میتوانید نیازهای عاطفی آنان را برآورده سازید؟
شما والدین، میتوانید مانند مربیان دومیدانی عمل کنید. آنها نه تنها به ورزشکارانشان در بدست آوردن توانایی جسمانی بیشتر برای سریعتر دویدن یا بالاتر پریدن کمک میکنند، بلکه در فائق آمدن بر افکارمنفیشان، تا از این طریق روحیهٔ آنان تقویت شود. حال، شما والدین چگونه میتوانید مشوق فرزندان خود باشید، آنان را بنا کنید، و در آنها انگیزه بوجود آورید؟
به مورد پسر بچهای ۱۳ ساله به نام آنتون Anton توجه کنید. وی غیر از بحرانهای درونی ناشی از تغییرات بدنی سنین بلوغ، از فشار روحی دیگری نیز رنج میبرد که از تفرقه میان پدر و مادرش، و عدم توجه کافی آنها به وی بوجود آمده بود. برای چنین جوانانی چه میتوان کرد؟ هرچند برای شما والدین غیرعملی است که فرزندانتان را از همهٔ نگرانیها و اثرات نامطلوب حفظ کنید، ولی نباید نقش خود را فراموش کنید. بیآنکه زیاده از حد مراقب فرزندانتان باشید، در تأدیب آنان از درِ خرد و تدبیر وارد شوید، و هرگز فراموش نکنید که هر یک از فرزندان شما برای خود شخصیتی منحصربفرد است. با ابراز مهر و محبت، میتوانید براحتی در فرزندان جوانتان احساس امنیت بوجود آورید. این کار در جریان رشد آنان از بروز عدم اعتمادبنفس و عزتنفس جلوگیری میکند.
قطع نظر از توفیق والدین شما در برآورده ساختن نیازهای عاطفیتان، سه چیز است که میتواند از شما والدینی مددکار بسازد: ( ۱) آنقدر غرق مشکلات خود نشوید که از مشکلات به ظاهر کوچک فرزندتان غافل شوید؛ ( ۲) سعی کنید هر روز با آنان گفتگوهایی دوستانه و مفید داشته باشید؛ ( ۳) در خانهٔ خویش، در نحوهٔ رفع مشکلات و روابط انسانی، افکاری مثبت را ترویج دهید.
بیرژید Birgit، با یادی از دوران نوجوانی خود، میگوید: «باید به خودم میقبولاندم که نمیشود مردم را آنطور که من میخواهم عوض کرد. منطق مادرم این بود که اگر خصوصیتی در دیگران است که مرا آزار میدهد، حداقل سعی کنم خودم آن خصوصیت را بروز ندهم. مادرم به من میگفت که بهترین موقع برای تغییر دادن خودم همان سنین جوانی است.»
با این حال، حتی داشتن شغل و تعادل عاطفی نیز تمام نیازهای فرزندان شما را برآورده نخواهد ساخت. باید از خود سؤال کنید: ‹آیا پدر یا مادر بودن را مسئولیتی خداداد میدانم؟› اگر چنین میدانید، باید نیازهای روحانی فرزندانتان را نیز برآورده سازید. هرچند رساندن راهنمائیهای عاقلانه، حمایت از لحاظ عاطفی، و کمکهای روحانی مستلزم تلاش و زحمت بسیار میباشد، ولی تربیت فرزندان میتواند با خود اجر و پاداش عظیمی به همراه داشته باشد. در برزیل پدری که دو فرزند دارد، میگوید: «حتی تصور نبودن فرزندانم برایم غیرممکن است. چیزهای خوب زیادی است که میتوانیم با هم از آنها لذت ببریم.» مادر آنان در توضیح رفتار پسندیدهٔ فرزندان میگوید: «ما همیشه با هم هستیم و سعی میکنیم کارها را همراه با جشن و شادی انجام دهیم. و از همه مهمتر اینکه، ما همیشه برای فرزندانمان دعا میکنیم.