چرا از خودم خوشم نمی آید ؟

چرا برخی از جوانان اظهار میکنند که از

 شکل و قیافه خودشان

خوششان نمی آید ؟

لوئیس ، گله کنان میگوید : « از خودم خوشم نمی آید . » آیا تو هم بعضی اوقات از دست خودت دلخور هستی ؟ در واقع ، هر کسی تا حدی احتیاج به عزت نفس دارد . میگویند : " عزت نفس عاملی است که بر وجود بشر ارج می نهد"

بعلاوه ، کتاب مقدس می گوید : « همسایه خود را مثل نفس خود دوست دار . » ( متی 19 : 19 ) حال اگر از خودت بدت بیاید احتمالا از دیگران هم بدت خواهد آمد .

هیچ کار درستی از دستم بر نمیاید !

چرا در مورد خودت این چنین منفی فکر میکنی ؟ شاید دلیل یأس و ناامیدی تو ، محدودیتهایت باشد . تو در حال رشد هستی و طبیعتا پا به دوره ای گذاشته ای که روزانه از بابت انداختن چیزهایی و یا تصادم با آنها خجالت زده و شرمنده میشوی ، همچنین تجربه بزرگ سالان را هم نداری و نمیتوانی با یأس و ناامیدی مقابله کنی . بعلاوه از آنجائیکه « حواس » تو به « موجب عادت » به اندازه کافی تعلیم نیافته است احتمالا نمیتوانی همیشه عاقلانه ترین تصمیمات را بگیری ، بنابراین گاهی اوقات ممکن است فکر کنی که هیچ کار درستی از دستت بر نمی آید !

دلیل دیگر منفی فکر کردن ، عدم نفس است یعنی اینکه شخص جوان نمیتواند توقعات و انتظارات والدینش را برآورده کند . جوانی میگوید :« اگر در یکی از درس هایم نمره خوبی بگیرم ، پدر و مادرم می پرسند ، چرا نمره عالی نگرفتم و بمن خواهند گفت ، تو آدم ناموفقی هستی و هیچ تلاشی برای آینده خودت نمیکنی » البته این مسئله یک امر طبیعی است که والدین اصرار دارند فرزندانشان همیشه بهترین کاری را که از دستشان بر می آید انجام دهند . همچنین اگر برخلاف انتظارات معقول آنان عمل کنی ، یقینا این موضوع را بتو گوشزد خواهند کرد .

حال اگر والدین فرزندانشان را با دیگران مقایسه کنند آنوقت غیرمنصفانه عمل کرده اند ! بدین منظور ، اگر والدین فرزندان خود را با فرزندان دیگران که موفقیت هایی هم داشته اند مقایسه کنند آنوقت است که آب یأس و ناامیدی را بر دست های فرزندان خود ریخته اند . والدین باید بدانند  با این طریق مقایسه باعث جریحه دار شدن احساسات فرزندان خود خواهند شد  . ناگفته نماند که والدین همیشه خیر و صلاح فرزندانشان را میخواهند . از اینرو فرزندان باید با خونسردی و احترام از ناامیدی خود با والدینشان صحبت کنند .

عزت نفس را در خودت بوجود بیاور

چگونه میتوانی با احساس حقارت و عدم عزت نفس مبارزه کنی و برای خود عزت و احترام قائل شوی ؟ ابتداء نظری صادقانه به توانایی ها و ضعفهای خود بینداز ، با این کار خواهی دید که بسیاری از ضعفهای تو ناچیز هستند . در مورد ضعفها و اشتباهاتی جدی همچون عصبی بودن یا خودخواهی چطور ؟ با سعی تمام بر روی این مشکلات کار کن و یقینا عزت نفس بیشتری در تو به وجود خواهد آمد .

بعلاوه ، این واقعیت را نادیده نگیر که تو از توانایی ها و امتیازاتی نیز برخوردار هستی ! شاید فکر کنی که مثلا ، آشپزی کردن یا چرخ اتومبیلی را عوض کردن آنقدر هم اهمیت نداشته باشد چون تو قادر به انجام آن هستی ولی فرد گرسنه که قادر به آشپزی نیست و یا شخصی که اتومبیلش پنچر شده است و قادر به تعویض چرخ آن نیست ، شیفته مهارت خود خواهی شد .

همچنین به فضلیت و محسنات خودت فکر کن . آیا اهل مطالعه هستی ؟ آیا صبر و شکیبایی داری ؟ آیا با دیگران همدردی میکنی ؟ سخاوتمند هستی ؟ مهربان هستی ؟ این خصوصیات ضعفهای ترا بسیار کوچک و ناچیز نشان میدهند به چند نکته مهم دقت کن :

1 – هدف های واقعی و عملی برای خودت بگذار . بقول معروف که میگویند : « برداشتن سنگ بزرگ علامت نزدن است » سعی کن با هدف باشی و بی جهت به این فکر و به آن فکر نباش بلکه یک هدف مثبت و عملی برای آینده خودت در نظر بگیر.

2 – به نحو احسن کار کن : اگر بی دقت کار کنی و یا درس بخوانی و پیشرفتی نداشته باشی مسلما رفته رفته از خودت خوشت نخواهد آمد . سعی کن در هر محیطی که هستی با کوشش و مهارتی حتی نه چندان قوی ، ولی با جدیت انجام دهی تا از انجام کارت لذت  ببرد .

3 – مدد کار باش : بیاد داشته باش که عزت نفس به این شکل حاصل نمیشود که دست روی دستت بگذاری و دیگران بیایند و بتو خدمت کنند .سعی کن قدم اول را تو برداری و تا آنجائیکه ممکن است خادم و مدد کار دیگران باش . از طرفی هم باید عاقل و هوشیار باشی که ازت سوءاستفاده نشود .

4 – در انتخاب دوستانت دقت بخرج بده : انتخاب دوست کار بسیار ظریفی است مانند طلا کاری میماند که در دقت میکوشد تا زمرد شفافی را برروی انگشتر طلایی جای دهد . دوست خوب هم همیشه و در همه جا پیدا نمیشود بهمین خاطر در انتخاب دوست باید بیشتر مواظب و بیدار بود .

بنابراین ، انسان در هر رشته تحصیلی در هر مقام و مکنتی باید متواضع باشد زیرا کلام خدا میفرماید : « خدا متکبران را مخالفت میکند ، اما فروتنان را فیض می بخشد . » ( یعقوب 4 : 6 ) چقدر این کلام بجا  وبا تقواست  . قبول کن که توانایی هایی در تو وجود دارد که اگر کمی بدانها دقت کنی خودت نیز تعجب خواهی کرد . در خاتمه به این موضوع فکر کن که اگر هیچکس تو را نپذیرد تنها یک شخص در جهان هستی وجود دارد که ترا هر آنچه هستی می پذیرد و آن خداوند متعال آفریننده جهان هستی است ، زیرا خدا بتو علاقه دارد بهمین خاطر میگوید : « اگر کسی مرا محبت نماید ، در نزد من معروف می باشد . »

موفق باشید .    

آیا لباسم شخصیت واقعی مرا نشان میدهد ؟

پگی ، در حین گفتگو با والدینش فریاد می کشد و می گوید : « من میگم دامنم کوتاه نیست ، تو قدیمی فکر میکنی ، همه دخترها لباسهایشون اینجوری است ! »سپس به اتاق خودش میرود . این خاتمه بگو مگویی بود بر سر دامن کوتاهی که پگی خیلی دوست داشت آنرا بپوشد . 

ممکن است برای دختر خانمها و حتی آقا پسر ها مرتب چنین بگو مگوهایی با والدینشان پیش بیاید و این مسئله به جار و جنجال نیز  کشیده شود سپس همه روز و هفته به تباهی منجر گردد و حتی باعث از هم پاشیدگی خانواده شود . شاید برای هر کس پیش آمده است که یکی از والدین ، معلم ، و یا کارفرما از لباس مورد علاقه آن فرد انتقاد کرده است و باعث جر و بحث مشابهی شده است . 

باید اذان کرد که سلیقه ها فرق می کنند و شما جوانان حق نظر و انتخاب دارید . در جامعه ای که فرهنگ ، دین و مذهب ، محیط طبیعی و خیلی مسائل دیگه بر عقاید تأثیر میگذارند و گهگاهی اینگونه طرز عقیده و تفکر که شاید بنظر تو دوست جوان " زندان " شود که نمیتوانی از آن رهایی یابی و در نتیجه با جنگ و دعوا  میخواهی الگوی دیگری را عرضه کنی که مغایر با تقاضای جامعه است . 

آیا لباسم پیام درستی میدهد ؟  

دختری بنام هلن ، میگوید : « لباس من نشان میده که من واقعا چه جور آدمی هستم و چه احساسی درباره خودم دارم . » بله ، طرز لباس پوشیدن حامل پیامی است به دیگران یعنی شخصیت فرد را برای آنان توصیف میکند . لباس میتواند همچنین داد بزند که شخص ، انسان ناراضی و عصیانگری است . لباس میتواند بنوعی معرف شخص باشد .  

امروزه بعضی از جوانان کشورهای اروپایی از لباسهای " پاره مارکدار " برای علامت مشخصه خود استفاده میکنند و یا اینکه با پوشیدن لباسهایی با مارک معروف به اصطلاح به دیگران " پز " میدهند . بعضی دیگر طوری لباس می پوشند که توجه جنس مقابل را به خود جلب میکنند و یا خود را مسن تر جلوه میدهند .   

 بنابراین ، دلیل اینکه چرا لباس برای بسیاری از جوانان اینقدر اهمیت دارد کاملا واضح است . لهذا نشریه ای بنام « برای موفقیت لباس بپوش » تذکر میدهد : « طر لباس پوشیدن ما تأثیر فراوانی بر روی مردم و همچنین طرز رفتار آنان با ما میگذارد . » 

از اینرو جای تعجبی نیست که والدین به طرز لباس پوشیدن فرزندان خود توجه بسیار دارند ! این موضوع برای آنان مسئله شخصی نیست بلکه آنان میخواهند که فرزندانشان با لباس پوشیدن درست پیام درستی را به دیگران القا کنند .  

پس با گفتن " هر کاری که دوستانم بکنند منهم میکنم " پشت کردن به خانواده است . از طرفی ، جوانان نمیتوانند با پوشیدن لباسهایی که جامعه رد میکند نشان دهند که افراد مجزا و مستقلی شده اند و یا اینکه بدین وسیله میخواهند بر ضد جامعه باشند . 

مد امروزی! 

بعضی از جوانان به قول معروف همیشه در " مد " هستند . ولی اینگونه مدها چقدر دوام دارند ؟ این موضوع نقل قولی را بیاد ما می آورد که میگوید : « صورت این جهان در گذر است . » به این ترتیب ، آنچه که امروز " مد " است امکان دارد فردا ناگهان به طرز حیرت آوری کهنه و قدیمی شود تازه ممکن است کلی هم پول بابت خرید این مد داده باشیم . 

حالا شاید باز عده ای بگویند " مگه خوش تیپی بده ؟ " خیر ، خوش لباس بودن ، خوب است ولی برده مد شدن کار را خراب میکند ! پسر جوانی گله میکند و می گوید : « آدم  که چشمش به یکدونه از آن شلوارهای محشر و عالی که همه می پوشند میفته ، دلش میخواهد که خودش هم داشته باشه . » مسلما ، این موضوع  باز ما را بیاد نقل قول دیگری می اندازد : « همشکل این جهان مشوید بلکه به تازگی ذهن خود ، صورت خود را تبدیل دهید تا شما ردیافت کنید که اراده نیکوی پسندیده کامل خدا چیست . »  

آبرومندانه و شایسته ! 

جوانان و نوجوانان گل معطر یک جامعه را تشکیل میدهند و آبرو و قدرت یک کشور هستند . در باره جوانان چنین گفته شده است : « خود را بطور آبرومند و معقول و با لباسهای مناسب بیارایند . »  این موضوع نشان میدهد که ظاهر معنای دیگری پیدا و درون را زیبا میکند و اندیشه ها را دگرگون میکند . زیبایی شخص باید باطنی باشد ، درون را با گوهر فناناپذیر یک روح آرام و ملایم بیارائید زیرا این نوع زیبایی ارزش بسیار دارد .  

بیاد داشته باشید ، شخصی که زیبایی باطنی دارد همیشه در نظر دیگران جذاب است حتی اگر لباسش مد روز و پر از مارک و علائم احمقانه و بی محتوا نباشد . موفق باشید .