جوانان و آینده آنان
جوان آلمانی خطاب به بلندترین مقام سیاسی مملکت خود گفت : « من از وقایع آینده خیلی می‌ترسم ؛ آینده دنیایی که جنگ اتمی بقای آنرا تهدید میکند.»
شاید تصور شما جوانان عزیز نیز در مورد آینده چیزی جز هلاکت در آتش جنگ هسته ای نباشد . جوانی می‌پرسد : « چرا باید به خودم زحمت درس خواندن بدهم و نمرات خوبی بگیرم !؟ دنیا که به هر حال بزودی نابود میشه » در‌واقع در یک نظر سنجی که از دانش آموزان مدرسه‌ها بعمل آمد ، پسران جوان گفتند که بیش از هر چیز از بروز جنگ هسته ای هراس دارند . دختران چنین واقعه‌ای را در مقایسه با مرگ والدینشان در درجه دوم نگرانی قرار دادند .
لذا روئت قارچ حاصل از انفجار هسته ای تنها ابر تاریک و شومی نیست که بر افق زندگی بشریت سایه مرگ می افکند . خطراتی همچون « افزایش بیش از حد جمعیت ، اتمام منابع طبیعی ، آلودگی محیط زیست و بسیار مسائل دیگری » و دیگر فجایع قریب الوقوع موجب گشته است که روانشناسان سرشناس مانند بی . اف . سکینر ، چنین نتیجه‌گیری کند : « از قرار معلوم ، نسل بشر در خطر جنگی احمقانه‌ای است » همینطور وی گفت که نسبت به اوضاع سیاسی و اقتصادی جهان خیلی بدبین است . در‌واقع ما انسان‌ها قادر به حل مشکلات خود نخواهیم بود .
از آنجائیکه حتی ناظرین آگاه با دید اضطراب به آینده می نگرند ، جای تعجبی نیست که بسیاری از جوانان با خود می‌گویند : « پس بخوریم و بیاشامیم چون فردا می‌میریم . » در‌واقع اگر قرار باشد سیاستمداران و دانشمندان با توانایی‌های محدود خود آینده ساز جوانان باشند ، زندگی ناگواری در انتظار همه ما خواهد بود
حال ببینیم راه حلی وجود دارد ؟
در حال حاضر جهان غرب و شرق در تلاش این هستند که جنگ افزارهای اتمی خود را از میان بردارند و به همین خاطر نمیخواهند هیچ کشوری دست به این جنگ افزار بزنند . حتی کشورهایی که در خفا دست به چنین جنگ افزاری زده و یا میزنند باید جواب پس بدهند . از این رو اکثر سیاستمداران و دانشمندان سعی بر این دارند تا این جنگ افزار را به ذباله دانی بیاندازند و محیط زیست و نسل بشر را از این بابت نجات و اطمینان دهند و تا کنون کارهای عملی هم در این رابطه به انجام رسیده است .
بنابراین ، ما نباید نسبت به وعده‌های دنیا در قبال« ایمنی » بدبین باشیم بلکه سعی ما بعنوان شهروندان نیکو بر این باشد تا صلح را تبلیغ کنیم زیرا آینده همه ما در اختیار جنبش مسالمت آمیز من و توست . به امید آن روزی که سیاستمداران دست از غرور و خودخواهی خود بردارند و به تمام نظرات مردم گوش فرا دهند . این راه حل خوب و مسالمت آمیز امید همه مردم دنیا نیز است .