چطور اشتباهاتم را جبران کنم ؟

اغلب نوجوانان اشتباهاتی می کنند که به نظر آنان در مرحله اول اشتباه نبوده ولی وقتی به این موضوع پی میبرند که اشتباه کرده اند با عجله بدون توجه به احساسات دیگران ، اشتباهات خود را به گردن دیگری می اندازند.

اهمیت این موضوع : اعتراف کردن به اشتباهات ، شخص را چه جوان و چه بزرگسال مسئولیت پذیر و قابل اعتماد میکند. حال باید دید تصمیم تو نوجوان عزیز چیست ؟ این صحنه را تجسم کن : سعید در حال توپ بازی کردن با دوستانش است که ناگهان توپ را به شیشه پنجره منزل یکی از همسایگانش میزند و شیشه می شکند.

اگر تو دوست گرامی بجای سعید بودی ، چه کار میکردی ؟

اگر با ترس و عجله تصیمیم بگیری سه راه داری ! 1 – فرار کنی 2 – اشتباهت را به گردن دوستانت بندازی 3 – واقعیت را به همسایت بگویی و خسارت شیشه را به پردازی .

شاید وسوسه شوی که راه اول را انتخاب کنی اما این عمل بسیار زشت و غیراخلاقی است ولی بهترین و عاقلانه ترین کار اعتراف کردن به اشتباه است.

چرا باید به اشتباهاتت اعتراف کنی ؟

1 – اعتراف کردن به اشتباه بهترین تصمیم است . زیرا اگر بخواهیم در زندگی از هر جهت پیشرفت کنیم و مورد اعتماد دیگران قرار گیریم باید همیشه در تمام مراحل زندگی صادق باشیم.

2 – مردم بطور کلی کسانی را که به اشتباهات خود اعتراف می کنند ، راحت تر می بخشند. بنابراین اگر بخواهید رحمت یابید پس نباید اشتباهات خود را بپوشانید.

3 – مهمتر از همه اعتراف به اشتباه هم خدا و هم والدین را خشنود میسازد و مردم شما را شخصی با اعتماد خواهند دانست . به سرگذشت این دوست عزیز توجه کن.

یک تجربه غلط : مهناز که 20 سال دارد ، در هنگام رانندگی به دلیل سرعت غیرمجاز جریمه میشود و سعی میکند که این موضوع را از پدرش مخفی نگهدارد.

 او می گوید : « حدود یک سال بعد ، پدرم از ماجرا با خبر شد و من حسابی تو دردسر افتادم ! » اعتماد پدرم از من کم شد و این موضوع مرا واقعا رنج میداد . تا اینکه موضوع را با پدرم در میان گذاشتم و درس خوبی از او یاد گرفتم که پنهان کردن اشتباه در هر شرایطی وضع را بدتر می کند و بالاخره یک روزی باید حساب پس بدهیم .

درس گرفتن از اشتباهات خود ! مسلما همه ما اشتباه می کنیم و اعتراف کردن به اشتباهات به نظر دشوارمیاید، ولی توجه داشته باش که اعتراف به اشتباه ، نشانی از فروتنی و بلوغ فکری است .

دختر جوانی بنام ورا میگوید : « همیشه سعی می کنم از اشتباهاتم درس یاد بگیرم این جوری هم میتونم خودمو اصلاح کنم و هم دفعه بعد دیگه اون اشتباه رو تکرار نکنم . »

حال ببینیم تو بعنوان یک نوجوان چطور میتوانی از اشتباهاتت درس یاد بگیری !

فرض کن دوچرخه پدرت را قرض گرفته بودی و الان آنرا خراب کرده ای . حالا چه کار میکنی ؟ آیا ماجرا را به پدرت میگویی ؟ یا اصلا بی خیال ماجرا میشوی و امیدواری که او هم بویی از ماجرا نبره !

شاید برنامه ریزی کنی ماجرای خراب شدن دوچرخه را به گردن کس دیگری بیاندازی !

با کمی فکر کردن ، سعی کن خودت را اول جای پدرت بگذاری. اگر بلافاصله به اشتباهاتت اعتراف میکردی ، پدرت در باره تو چه فکر میکرد ؟ اگر اشتباهاتت را پنهان میکردی آنوقت پدرت در باره تو چه عکس العملی از خودش نشان میداد ؟

حال خودت را امتحان کن : اکنون به یک اشتباه که در طول یک سال گذشته مرتکب شدی فکر کن و به پرسش های زیر پاسخ بده .

1 – اشتباهت چه بود ؟ بعد از آن چه کار کردی ؟ > اشتباهم را پنهان کردم > اشتباهم را گردن کس دیگری انداختم > بلافاصله به اشتباهم اعتراف کردم .

2 – اگر به اشتباهت اعتراف نکردی ، بعد از آن چه احساسی داشتی ؟ احساس خیلی خوب – کسی متوجه اشتباهم نشد. احساس تقصیر – باید حقیقت را می گفتم .

بعد از اشتباهت چه تصمیم بهتری میتوانستی بگیری؟ از اشتباهت چه درسی گرفتی ؟ ( زیر این پرسش را خودت به اختیار پُر کن .)

بخشش برای افرادی که به اشتباهات خود اعتراف میکنند هست ، زیرا امین و عادل است آنکس که می بخشد و از هر نادرستی پاکمان میکند.