بر غم و ماتم مرگ عزیزمان فائق آییم

 این مقاله برای جوانان ، والدین تهیه شده است.

پدر یا مادری داغ از دست دادن فرزندش،‏ در غم و اندوه  غرق میشوند و  تصوّر می‌شود که برای همیشه سوگوار می‌مانند.‏ شاید شما نیز به دلیل مرگ عزیزتان چنین احساسی داشته باشید؛‏ احساس غم و اندوهی شدید که شاید لحظه‌ای رهایتان نکند.‏  

سوگواری چیست؟‏

سوگ و ماتم به طرق مختلف در اشخاص بروز می‌کند.‏ برای مثال،‏ بسیاری درد و غم شدیدی را در وجود خود احساس می‌کنند.‏ نمونهٔ آن لئوناردو است.‏ او ۱۴ ساله بود که پدرش در اثر بیماریی قلبی و تنفسی ناگهان درگذشت.‏ لئوناردو هرگز روزی را که خاله‌اش این خبر را به او داد فراموش نمی‌کند.‏ در ابتدا پذیرفتن این خبر برایش بسیار دشوار بود.‏ در مراسم تدفین،‏ جنازهٔ پدرش را دید اما نمی‌توانست آنچه را به چشم می‌بیند باور کند و حتی برای شش ماه قادر نبود گریه کند.‏ اغلب در خیال خود منتظر پدرش بود که از سرکار برگردد.‏ بعد از گذشت یک سال توانست مرگ پدرش را بپذیرد.‏ و بعد از آن بود که شدیداً احساس تنهایی به او دست داد و فقدان پدرش را حس کرد.‏ اغلب وقتی جای خالی پدرش را می‌دید از شدّت ناراحتی بغض گلویش را می‌فشرد و زیر گریه می‌زد و دلش به شدّت برای او تنگ می‌شد.‏

شرح حال لئوناردو به خوبی نشان می‌دهد که از دست دادن عزیزمان چه غم و اندوه شدیدی در پی دارد.‏ اما آیا داغ مرگ عزیزمان روزی تسکین می‌یابد؟‏ بلی،‏ هر چیز نیاز به زمان دارد.‏ همان طور که هر زخمی به مرور زمان بهبود می‌یابد،‏ داغ مرگ عزیزانمان نیز زمانی بهبود می‌یابد.‏ البته این روند شاید ماه‌ها یا حتی چندین سال به طول انجامد.‏ اما قدر مسلّم آن است که درد و اندوه و ناامیدی‌ای که در ابتدا به شخص دست می‌دهد تدریجاً کاهش خواهد یافت.‏

گفته می‌شود که سوگواری در راه بهبود فرد داغدیده و وفق یافتن با شرایط جدید بسیار ضروری است.‏ شخص بدین شکل فقدان عزیزش را می‌پذیرد و تغییرات لازم را در زندگی‌اش ایجاد می‌کند.‏ سوگواری به وی کمک می‌کند تا دلش را از سنگینی بار غم سبک کند.‏ البته شیوهٔ سوگواری در بین افراد متفاوت است.‏ اما یک نکته در این خصوص مهم است که هیچ گاه نباید از سوگواری خودداری کرد چرا که تأثیرات آن می‌تواند اثری سوء بر ذهن،‏ احساسات و بدن ما داشته باشد.‏ اما چگونه می‌توان به شکلی صحیح سوگواری نمود؟‏  

تحمّل غم و اندوه

بسیاری از داغدیده‌گان بر این عقیده‌اند که گفتگو با دیگران می‌تواند شخص را تسکین دهد.‏ برای مثال،‏ شخصی ممکن است با درد و رنج از دست دادن  فرزند خود روبرو شود و مصیبت‌های دیگری را نیز متحمّل گردد و احساساتش را چنین بیان کند:‏ «از زندگی سیر شده‌ام.‏ پس بگذارید زبان به شکایت گشوده،‏ از تلخی جانم سخن بگویم.‏»  ‏ آری،‏ شخص برای این که از بار غم خود بکاهد،‏ نیاز دارد در مورد آن با کسی «سخن»  بگوید.‏

پائلو که مادرش را از دست داده بود چنین می‌گوید:‏ «یکی از عواملی که تحمّل این ضایعه را برایم آسان‌تر کرد صحبت در بارهٔ او بود.‏» در میان گذاشتن حالات و احساسات خود با دوستی مورد اطمینان می‌تواند تسلّی‌بخش باشد.‏   پونه،‏ زنی متأهل،‏ بعد از فوت مادرش از دوستان نزدیکش خواست که بیشتر به دیدنش بیایند.‏ او می‌گوید:‏ «درددل با دیگران از غم و اندوهم می‌کاست.‏» شاید شما نیز بتوانید با گفتگو و بیان حالات و احساساتتان آسان‌تر با غم و اندوه خود کنار بیایید.‏

به قلم آوردن حالات و احساسات نیز می‌تواند مفید باشد.‏ برخی ممکن است نتوانند به راحتی احساسات خود را بیان نمایند اما نگارش آن برایشان ساده‌تر باشد.‏  

گریه کردن نیز تا حدّی غم و اندوه را فرو می‌نشاند.‏ ‏ وقتی عزیزی را از دست می‌دهیم زمان «گریه» و سوگواری است و نباید از گریه کردن شرمنده و خجالت‌زده شویم.‏  مردی نیز که همسر خود را از دست داده بود احساس تنهایی و افسردگی شدیدی می‌کرد.‏ یأس و نومیدی چنان بر او چیره شده بود که بی‌اختیار گریه می‌کرد.‏ او در این حال به خدا التماس کرد و از او کمک خواست.‏ هنوز در حال دعا بود که نوه‌اش تلفن زد و با او صحبت کرد.‏ او در مورد آن لحظات می‌گوید:‏ «گفتگوی کوتاه ما،‏ در من روحی تازه دمید.‏ شکی ندارم که تلفن کوتاه نوه‌ام جواب دعایم بود.‏»

حالات و احساسات فرد داغدیده گاه از لحظه‌ای به لحظهٔ دیگر تغییر می‌کند،‏ از این رو شخص در دوران سوگواری نیاز به صبر و بردباری دارد.‏ به یاد داشته باشید گریستن عیب نیست.‏ برای بسیاری از مردم جهان گریستن در سوگ عزیزانشان امری طبیعی بود و هست که از آن تسلی می‌یابند.

پائلو که در این مقاله به او اشاره شد می‌گوید:‏ «وقتی احساس می‌کردم که دیگر تاب تحمّل ندارم به زانو می‌افتادم و به خدا التماس می‌کردم که کمکم کند.‏» پائلو اطمینان داشت که دعاهای او بی‌تأثیر نیست.‏ قطعاً در موقعیت‌های دشوار «خدای جمیع تسلّیات» به دعاهای مکرّر شما نیز پاسخ می‌دهد و به شما تسلّی و قوّت قلب می‌بخشد.‏